Resultaten Talent Pulse: Van jobmobiliteit naar job-immobiliteit

Talent Pulse kan terugvallen op statistieken sinds 2010. Wat onmiddellijk opvalt bij het analyseren van de resultaten, en wat misschien wel te verwachten was, is dat corona het landschap van onze arbeidsmarkt onmiskenbaar beïnvloedt.

Een eerste vaststelling is dat deze gezondheidscrisis de jobmobiliteit van de Belgische werknemers naar het laagste peil ooit drukt. Waar in 2015 slechts 10% van de bevraagden aangaf geen interesse te hebben als een nieuwe job zich aandient, stellen we vijf jaar later een stijging van maar liefst 30% vast. Vandaag zegt 40% van de werknemers geen nieuwe job te overwegen. Vorig jaar ging het nog over 26%. De intentie of bereidheid om van werkgever te veranderen, is door corona nog verder gekelderd.

Ook het aandeel werknemers dat actief op zoek is naar een andere job, is verder gezakt van 12% in 2019, naar 10% in april 2020. Het aandeel ‘passief-geïnteresseerden’, dat jobopportuniteiten in de gaten houdt maar niet perse actief op zoek is, daalde op een jaar tijd van 62% naar 50%.

Nog een opmerkelijke vaststelling is dat 65% aangeeft het voorbije half jaar geen enkele keer op een vacature te hebben gereageerd. Een stijging van 12% ten opzichte van 2019.

Nele Ronsmans, Senior Consultant bij Acerta Talent Center, verklaart: “We zien hierin een verderzetting van de passieve houding van potentiële kandidaten. Dit is mee te verklaren door de structurele krapte op de arbeidsmarkt. We merken ook in de praktijk dat het al lang niet meer voldoende is om wervende vacatures te plaatsen en respons af te wachten. Het komt erop aan om talent aan te spreken, dat kan door hen letterlijk individueel te benaderen, maar daarnaast ook te werken aan een werkgeversmerk dat ‘aanspreekt’. Employer branding, zeg maar. Ook dat blijft vandaag meer dan relevant: de manier waarop organisaties omgaan met deze crisis toont vaak wat hen echt drijft en bepaalt zo in sterke mate hun identiteit.”

Het coronavirus legt onze economie aan de ketting, en de angst voor de gevolgen is dan ook groot bij de Belgische werknemers. Bijna 1 op de 5 (18%) vreest dat de economische impact op bedrijven en organisaties zal resulteren in onvermijdelijke ontslagen en afvloeiingen.

Verder zegt slechts 28% van de werknemers dat ze reeds een toekomstgericht gesprek hebben gehad met hun leidinggevende, over het post-coronatijdperk. De contacten tussen werknemers en leidinggevenden gaan op de digitale werkvloer vooral over het ‘hier en nu’, met de bedoelingen richtlijnen en maatregelen door te geven.

Toch kan het zinvol zijn om nu al stil te staan bij de (nabije) toekomst. Werkgevers houden er best een realistisch-ambitieuze visie op na, waarover helder gecommuniceerd wordt naar de werknemers. De resultaten van de Talent Pulse-enquête tonen immers een sterk verband tussen de waardering door de werknemer tegenover de aanpak van hun leidinggevende en retentie. Zo zegt 66% van de werknemers die de laagste appreciatie over hun leidinggevende geven, dat ze sneller geneigd zijn van job te veranderen.

Een goede communicatie blijft dus belangrijk, ook vanop afstand. Komt het helaas toch tot ontslagen? Dan moeten ook die met voldoende toekomstperspectief gebeuren. Maak werk van een degelijk exit-beleid, waarbij je je (ex-)werknemers voldoende ondersteunt, bruikbare feedback geeft en zelfs na het ontslag nog in contact blijft. Zo zorg je ervoor dat je ex-medewerkers een positief gevoel aan je organisatie overhouden, wat niet alleen goed is voor je werkgeversimago, maar ook in je voordeel kan spelen wanneer de medewerker ooit zou terugkeren.