Geuren & Kleuren: bloemisten in tijden van corona

Hans, een slagerszoon én geboren ondernemer droomde al van jongs af aan van een eigen bloemenwinkel. Op amper drieëntwintigjarige leeftijd startte hij zijn eerste zaak in Gooik. En dat was meteen een schot in de roos. Het succes was groot, de werkdruk enorm. Hans kon het niet alleen aan en besloot de winkel te verkopen. Hij ging een tijdje voor een bloemengroothandel werken maar moest door een zwaar ongeluk noodgedwongen een aantal maanden thuis blijven. In die periode plantte Mark het zaadje om samen een winkel te beginnen.

Hans moest even wennen aan het idee maar besloot uiteindelijk toch voluit voor een nieuwe zaak te gaan, samen met Mark. De bloemenwinkel op het Gemeenteplein in Linkebeek was over te nemen en zo begonnen Hans en Mark zo’n twintig jaar geleden aan hun ondernemersavontuur.

Donderdag 12 maart kondigde de Nationale Veiligheidsraad de eerste draconische coronamaatregelen aan, en die impacteerden ook Geuren & Kleuren. "Eerst moesten we in het weekend sluiten, wanneer wij normaal gezien onze grootste omzet draaien."

“We besloten de volgende ochtend al om 8u te openen en alle bloemen en planten aan -50% te verkopen. Dat was toen wel een succes en bijna alles was weg.”

“Daarna? Paniek. Dat geef ik eerlijk toe. Wat gaat er nu gebeuren, vroeg ik me af. We brachten de nodige paperassen in orde maar de paniek bleef. Toen bleek dat we wel nog online mochten verkopen, máár dat alles geleverd moest worden. Wij hebben dit eerst met een paar concullega’s overlegd en besloten het dan toch te proberen. Het was alles of niets. Onze klanten waren heel tevreden met die beslissing. Maar het is verschrikkelijk hard werken, en dat voor een kleine omzet.”

Aangezien Geuren & Kleuren momenteel niet wordt erkend als afhaalpunt, moet alles, lees: elk boeket, geleverd worden. “Bestellingen lopen binnen via telefoon, e-mail of Facebook en het verwerken ervan neemt enorm veel tijd in beslag. Soms zijn er 5 of 6 mails nodig voor één boeket. We proberen de bestellingen te groeperen: in de voormiddag levert Mark in één regio, in de namiddag lever ik in de andere. Elke levering duurt grofweg 10 minuten: dat zijn 6 boeketten per uur, veel is dat niet. En dan moeten de boeketten voor de volgende dag nog gemaakt worden. Tegenwoordig zijn we pas tegen 22u, 23u of zelfs middernacht thuis. Er is heel veel vraag maar we kunnen het niet bolwerken.”

“De veiling gaat niet meer door omdat ze daar geen social distancing kunnen garanderen. Ook de aankoop van bloemen gebeurt nu online. Het enige lichtpuntje: ik moet niet langer om 4u opstaan maar kan nu tot 6u blijven liggen.”

“Op 11 mei zouden we terug mogen opengaan. Een dag te laat, want Moederdag valt op 10 mei. Dat is voor ons normaal gesproken de drukste periode van het jaar. Moest er toch nog iets veranderen, zijn we er in elk geval klaar voor: het plexiglas aan de toonbank is geïnstalleerd. Diep vanbinnen blijf je natuurlijk altijd hopen.”

Op de vraag ‘Hoe zie je de toekomst’ volgt een stilte. “Goeie vraag. Eerlijk gezegd: ik weet het niet. Het ritme waaraan we nu werken, houden we niet vol. Dat is geen leven.”

Toch ziet Hans ook nog een positieve kant. “De zomermaanden zijn normaal kalmer. Als mensen niet op vakantie kunnen, gaan ze misschien vaker een bloemetje komen kopen.”

Als we Hans vragen naar advies voor andere ondernemers blijft hij nuchter. “Maak je dromen waar maar denk goed na en neem geen impulsieve beslissingen. Zorg dat je financieel sterk in je schoenen staat en neem een goede boekhouder onder de arm, dat is véél waard.”

"Moest ik het opnieuw kunnen doen, zou ik niet voor een overname kiezen maar zélf opstarten. Als je een zaak overneemt, neem je ook het oude cliënteel mee. Zij hebben hun gewoontes en hun verwachtingen, en gaan verandering niet altijd even gemakkelijk aanvaarden. Als je start met een leeg lokaal, zet je alles meteen naar je hand. Klanten komen binnen en voilà, dat ben jij.”