Afwezigheidsbarometer: Belg werkte 11 dagen minder in 2020

In 2020 was de gemiddelde Belgische werknemer in de privésector 40% meer uren afwezig van het werk dan in 2019. Dat komt neer op 11 extra dagen, of bijna 1 dag per maand. Door de coronacrisis konden heel wat werkgevers hun medewerkers niet tewerkstellen, en moesten ze noodgedwongen tijdelijke werkloosheid wegens overmacht inroepen – een maatregel die onze economie extra veerkracht heeft geboden. Tijdelijke werkloosheid is immers geen definitieve werkloosheid, personeel kon bij wijze van spreken van de ene dag op de andere terugkeren naar de werkvloer.

Hoewel thuiswerk door de huidige crisis een duw in de rug heeft gekregen, is het niet zomaar voor iedereen een evidentie. En al helemaal niet wanneer de aard van je werk het niet toelaat. Arbeiders waren in 2020 dan ook vaker afwezig van het werk dan bedienden. De gemiddelde arbeider was ongeveer 12,5 dagen meer afwezig dan in 2019, een bediende 10 dagen meer. Ondanks de soms moeilijke logistieke puzzel, konden de meeste bedienden snel overschakelen naar afstandswerken.

We stellen een opvallende piek tijdens de eerste en tweede lockdown vast. Tijdens de eerste piek in april 2020 werden 1,2 miljoen landgenoten minstens één dag op tijdelijke werkloosheid gezet. Vooral in Brussel werd minder gewerkt: gemiddeld 21 dagen minder dan tijdens een niet-corona jaar. Een verklaring schuilt in de overvloed aan horeca, toerisme en entertainment die onze hoofdstad rijk is. Deze sectoren zijn zo mogelijk nog zwaarder getroffen.

De cijfers voor andere afwezigheden, zoals kortdurend ziekteverzuim, loopbaanonderbreking en wettelijke vakantie, wijken in 2020 nauwelijks af van 2019. De werkende Belg is niet meer dan in andere jaren ziek geweest, heeft niet meer dan anders vakantie genomen en koos alles samen niet meer dan anders voor loopbaanonderbreking, ook niet voor corona-ouderschapsverlof. Het is tijdelijke werkloosheid die de afwezigheid de hoogte injoeg.

^{Over de cijfers
De verzamelde gegevens zijn gebaseerd op de werkelijke gegevens van een representatieve steekproef van 260.000 werknemers in dienst bij meer dan 30.000 werkgevers uit de private sector, waartoe zowel kmo’s als grote ondernemingen behoren. In de gegevensset werden meegenomen volgende vormen van afwezigheid: tijdelijke en economische werkloosheid, alle vormen van loopbaanonderbreking inclusief ouderschapsverlof, wettelijke vakantie en ziekte minder dan één maand.}